Songs in the Ring #5 - Vas Dis

Σε κάθε επεισόδιο του Songs in the Ring κοντράρονται δύο ή και περισσότερες εκτελέσεις ενός τραγουδιού. Η σειρά είναι χρονολογική. Για αυτή τη βδομάδα: Vas Dis

Disclaimer: Όπως και σε όλα τα άρθρα, εδώ εκφράζονται προσωπικές απόψεις. Προφανώς και η μουσική δεν είναι αγώνας δρόμου για να υπάρχει νικητής και χαμένος, απλώς προσπαθούμε να διεισδύσουμε σε λεπτομέρειες που κάνουν ένα κομμάτι πιό αρεστό στα αυτιά μας από κάποιο άλλο. Δεν έχουμε σκοπό ούτε να προσβάλλουμε κάποιον, ούτε να το παίξουμε παντογνώστες. Let music do the talkin'!

 

Brother Jack Mc Duff Quartet (1964)

Η πρώτη εκτέλεση του κομματιού ανήκει στον master του Hammond, Brother Jack McDuff και πρωτοεμφανίστηκε στο άλμπουμ του "Live at the Jazz Workshop". Εδώ ακούμε soul/acid jazz στα καλύτερά της. Η απόδοση του κουαρτέτου είναι εντυπωσιακή, ο ήχος (σημειωτέον το μπάσο στα organ quartets παιζόταν από το αριστερό πόδι του πληκτρά) του απόλυτα δεμένος και τα solos καθηλωτικά. Την παράσταση για μένα κλέβει (εκτός προφανώς από τον McDuff) ο -μόλις είκοσι χρονών τότε- George Benson στην κιθάρα. 

 

 Wishbone Ash (1971)

Κάπως έτσι ξεκινάει ο δεύτερος δίσκος της βρετανικής επιδραστικότατης μπάντας (όσο και αν αυτό δεν της αναγνωρίζεται). Λίγα δευτερόλεπτα εισαγωγή με τύμπανα, μετά η μπασάρα του Martin Turner που παραμένει κυρίαρχη σε όλο το κομμάτι. Πανέξυπνη η απόδοση του θέματος από τις φωνές και τις κιθάρες και το μπάσιμο του Martin Powell στο 1:25 δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι οι Wishbone Ash δεν αστειεύονται. Tο κομμάτι έχει γίνει αισθητά πιό γρήγορο, ένα κλίκ πιό σκοτεινό, γενικώς μεταφέρθηκε άψογα στον ήχο της καινούριας δεκαετίας. Καθώς ήταν η πρώτη εκτέλεση που άκουσα (στην τρυφερή ηλικία των 15) και επειδή οι WA είναι πιθανώς το αγαπημένο μου rock σχήμα, μάλλον κερδίζουν στην καρδιά μου. 

 

Shadowfax (1973)

Ομολογώ πώς μέχρι πολύ πρόσφατα αγνοούσα την ύπαρξη της συγκεκριμένης μπάντας, η οποία πήρε το όνομα της από το άλογο του Gandalf στο Lord of the Rings. Η live εκτέλεση στο ιστορικό Winterland ακολουθεί τα χνάρια των Wishbone Ash, είναι λίιγο πιό βαριά και τα πνευστά δίνουν ένα πολύ ιδιαίτερο ηχόχρωμα. Not bad at all, αν και ο τραγουδιστής στο τέλος μας τα χαλάει λίγο.

 

 

Space Kouk