Nuclear Boom!
Ένα τεράστιο κίνημα ενάντια στα πυρηνικά γιγαντώθηκε στον δυτικό κόσμο με πορείες και συγκεντρώσεις εκατοντάδων χιλιάδων, με αποκορύφωμα τη μεγάλη συγκέντρωση ενάντια στα πυρηνικά όπλα στο Central Park της Νέας Υόρκης, 12 Ιουνίου 1982, που μαζεύτηκαν πάνω από ένα μύριο κόσμου.
Αυτή η κούρσα των πυρηνικών και ο όλεθρος που κρεμόταν πάνω απ' το κεφάλι της ανθρωπότητας σφράγησε ανεξίτηλα τις γενιές των 60's, 70's και 80's και φυσικά τη μουσική. Εκατοντάδες καλλιτέχνες έγραψαν τραγούδια ενάντια στα πυρηνικά όπλα. Αυτή τη βδομάδα με την πολύτιμη βοήθεια του Γιοκοζούνα παρουσιάζουμε 7 από αυτά.
Charles Mingus - Oh Lord Don't Let Them Drop That Atomic Bomb on Me (Oh Yeah, 1962)
Ο Charles Mingus ήταν ένα από τους σημαντικότερους κοντραμπασίστες και συνθέτες της τζάζ. Πειραματίστηκε με πολλά παρακλάδια της και ήταν πολύ ενεργός στα κοινωνικά θέματα που απασχολούσαν τη μάυρη κοινότητα τις ταραγμένες δεκαετίες του '50, '60 και '70. Στον δίσκο "Oh Yeah" που κυκλοφόρησε από την ιστορική Atlantic Records, αναλαμβάνει εκτός από το μπάσο και το πιάνο και τα φωνητικά (!!) και μαζευεί μία dream team δίπλα του (ειδικά στα πνευστά όπου συναντάμε τους Roland Kirk και Booker Ervin). Το ένα από τα τρία κομμάτια που τραγουδάει o Charles είναι το bluesy "Oh Lord don't let them drop that atomic bomb on me". Η φράση επαναλαμβάνεται συνέχεια, δημιουργώντας έτσι μία ατμόσφαιρα gospel μοιρολογιού. Και τα solos δε θα μπορούσαν να είναι πιό μέσα στο κλίμα.
Check
Black Sabbath - Electric Funeral (Paranoid, 1970)
Παρόλο το ψιλομούφα εξώφυλλο, το Paranoid μουσικά δεν αστειεύται. Τόσο μουσικά, όσο και στιχουργικά. Υπεύθυνος για το δεύτερο σκέλος είναι κυρίως ο Geezer Butler o οποιός δε χαρίζεται σε κανέναν, παίρνει τη σκυτάλη από τους hippies της αμέσως προηγούμενης δεκαετίας και συνεχίζει από εκεί που είχαν μείνει (να τα ακούν αυτά όσοι κακεντρεχείς βιάζονται να πούν ότι "οι Sabbath στράφηκαν με τη μουσική τους ενάντια στο χίπικο όνειρο" κλπ). Και War Pigs έχουμε και Hand of Doom έχουμε. Αλλά κυρίως έχουμε Electric Funeral. Δε μπορώ να φανταστώ πιό ταιριαστή μουσική και στίχους για το θέμα το οποίο σκαλίζουμε. Η τίγκα στο wah κιθάρα του Iommi, η απεγνωσμένη φωνή του Ozzy, τα καταιγιστικά τύμπανα του Ward και η μπασάρα του Geezer δημιουργούν ένα τρομακτικό και παγωμένο τοπίο, σα να ξυπνάς και τα πάντα να είναι γκρίζα. Το γρήγορο (σχεδόν jazzy) μέρος στη μέση είναι ακόμα ένα δείγμα του μεγαλείου τους. Κάπως έτσι γράφεις ιστορία.
υ.γ. Όταν είχα δεί αυτή τη σκηνή όπου ο Ward αναφέρεται στις πρώτες φορές που παίξαν στην Αμερική μου σηκώθηκε η τρίχα.
CAN - Mushroom (Tago Mago, 1971)
Οι γερμανοί δημιουργοί (μαζί με τους Amon Duul) του Kraut Rock, κυκλοφόρησαν το εξαιρετικό διπλό LP "Tago Mago" το 1971. To μικρότερο κομμάτι του δίσκου είναι το "Mushroom" και είναι ένα υπνωτιστικό διαμάντι. Βασικός υπεύθυνος αυτής της ατμόσφαιρας είναι ο ντράμερ Jaki Liebezeit με τον χαρακτηριστικό motorik ρυθμό των τυμπάνων. Ο τραγουδιστής Damo Suzuki ακούγεται σαν ψυχεδελικός προφήτης που προβλέπει την επικείμενη καταστροφή. Υπάρχει μία θεωρία ότι ο τίτλος αναφέρεται στα παραισθησιογόνα μανιτάρια, αλλά η έκρηξη που κλείνει απότομα το κομμάτι μάλλον δεν αφήνει αμφιβολίες.
Klaus Nomi - Total Eclipse (Klaus Nomi, 1981)
Ο δυστυχώς ξεχασμένος πια Γερμανός κόντρα-τενόρος Klaus Nomi, εισάγει την όπερα στην synth-pop σ ένα ξέφρενο ρυθμό, λες και τρέχει να προλάβει να πει αυτό το τραγούδι πριν την πυρηνική καταστροφή. Στίχοι έντονα δηκτικοί και άμεσοι σαν να γράφτηκαν από πανκ μπάντα (αν κάποιος πάρει τηλέφωνο, [δεν είμαστε σπίτι,]είμαστε έξω, και γινόμαστε τηγανιτές πατάτες). Από τους πρώτους που ανακάτεψε την όπερα με την ποπ-ροκ, και δυστυχώς από τους πρώτους καλλιτέχνες που χάσαμε από τη μάστιγα του AIDS. Ίσως τα δεκάδες symphonic metal συγγροτήματα, να του χρωστάνε κάτι.
Big shots
Argue about what they've got
Making the planet so hot
Hot as a holocaust
Blow up
Everything's gonna go up
Even if you don't show up
In your Chemise Lacoste
Chorus:
Total eclipse
It's a total eclipse
It's a total eclipse of the sun
Can't come to grips with the total eclipse
Just a slip of the lips and you're done
Fall out
Nobody left to crawl out
If someone calls
We're all out
Turning in to French fries
Last dance
Let the entire cast dance
Do the dismembered blast dance
As we get atomized!
υ.γ.Το τραγούδι έγινε πασίγνωστο στην Ελλάδα στα 80s, όχι για το αντιπολεμικό του μύνημα, αλλά γιατί το φάγαμε στη μάπα σαν τζινγκλάκι σε πολύ προχώ διαφήμιση πιοτού.
Sun Ra and his Outer Space Arkestra - Nuclear War (A Fireside Chat with Lucifer, 1983)
Η Arkestra κρατάει ένα vamp από δύο ακκόρντα και ένα groove που πηγαίιιινει και πηγαίιινει. Και πάνω απ'όλα αυτά ο μέγιστος Sun Ra απαγγέλει σαν mantras τους αντιπολεμικούς στίχους του και οι υπόλοιποι απαντάνε σε ένα αποκαλυπτικό call and response. "If they push that button, Your ass got to go". Απλά και κατανοητά.
Μουσικές Ταξιαρχίες - Ναγκασάκι (Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμάν, 1984)
Δύο χρόνια μετά το επίσημο ντεμπούτο τους, οι Ταξιαρχίες (μείον τον Γιάννη Δρόλαπα) κυκλοφορούν τον δεύτερο δίσκο τους και "πρώτο λογοκριμένο δίσκο της αλλαγής". Οι στίχοι έχουν γίνει ακόμα πιό καυστικοί. Το "Ναγκασάκι" πέρα από την πρώτη αναφορά στον Ακατονόμαστο, παρουσιάζει με εκπληκτικό τρόπο τη δυστοπία του πυρηνικού ολέθρου ("Κάτω από το χώμα σαν τα ποντίκια και ο εφιάλτης σε κυνηγά - Τέρμα τα πουλάκια και τα τζιτζίκια, μονάχα βράχια ραδιενεργά"). Ο διαβασμένος Τζιμάκος αναφέρει επίσης τους πυραύλους MGM-31A Pershing που αποτελούσαν το βασικό πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ, καθώς και τους Cruise που είχαν τη δυαντότητα να "λοκάρουν" πολύ συγκεκριμένο στόχο και να κινηθούν προς αυτόν σε χαμηλό υψόμετρο και υπερηχητικές ταχύτητες. Παρακάτω, μία live ηχογράφηση του κομματιού από το κανάλι του Δρόλαπα. Κυρίως για το τελευταίο τετράστιχο που δε μπήκε στο δίσκο.
Amebix - I.C.B.M. (Monolith, 1987)
Amebix. Αναρχο-πανκ και μέταλ. Συνδυασμός που μπορεί να ξενίζει σε πρώτη ματιά, αλλά με το πρώτο κιόλας άκουσμα του τρισεπικότατου I.C.B.M. (Inter Continental Balistic Misiles - Διηπειρωτικοί Βαλλιστικοί Πύραυλοι) καταλαβαίνεις ότι το εναλλακτικό τσαντίρι δεν είχε μόνο Celtic Frost. Ο “Βαρώνος” ξερνάει σαν λιτανεία τους στίχους (πρέπει να φτιάξουμε φράγμα και να σταματήσουμε τα ποτάμια του αίματος) ενώ η κιθάρα ταξιδεύει από ξυραφένιες πνιχτές σε στενάχωρα μελωδικά περάσματα. Ένας δρόμος που το πανκ-μέταλ δυστυχώς δεν πήρε και καταλήξαμε να βασανίζουμε τ' αυτιά μας με Grindcore, Metalcore και άλλες τέτοιες μουσικές μικρότητες.
Meatwagon come, borne on the rays of the morning sun
Thy kingdom come, thy will be done
A silver express through the valley of death
A cruise over land, to turn the fertile soil to sand
Ten million bodies, maybe more
From every wound a stream of blood doth pour
We must find a way to stop the flood
Dam the river of blood!
υ.γ. Μην ξεχάσετε να ρίξετε μια αυτιά στη μπάντα του “Βαρώνου” Tau Cross:
Space Kouk
Γιοκοζούνας
Comments
Post a Comment