Let's Get Together

 

 Ο όρος "κοινόβιο" περιγράφει μια ομάδα ανθρώπων που μοιράζονται καταρχάς τον χώρο που μένουν και ανάλογα με τις περιστάσεις έχουν επίσης κοινά υπάρχοντα, κοινές κοινωνικοπολιτικές πεποιθήσεις, μοιράζονται τις εργασίες, τα έξοδα που απαιτούνται για την ύπαρξη του κ.ά. Ανά τα χρόνια έχουν υπάρξει κοινόβια με διάφορα χαρακτηριστικά βάσης (πολιτικά, θρησκευτικά, καλλιτεχνικά, ψυχολογικά), χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι αυτά δε συνδυάστηκαν σε κάποια. Σε πολλά μέρη του κόσμου αυτός ήταν ο τρόπος οργάνωσης κοινωνιών. Στον επονομαζόμενο δυτικό κόσμο (αν και φυσικά έχουμε δείγματα τα προηγούμενα χρόνια) έξαρση του φαινομένου παρατηρήθηκε κυρίως τις δεκατίες του 60 και 70, άλλο ένα δείγμα των δραστικών αλλαγών στον τρόπο σκέψης και ζωής που γεννήθηκαν εκείνη την εποχή και της αμφισβήτησης των συντηρητικών μοντέλων του παρελθόντος. Αυτή τη βδομάδα ανοίγουμε το σεντούκι και παρουσιάζουμε 7 μπάντες οι οποίες έζησαν και δημιούργησαν για κάποιο διάστημα στον ίδιο χώρο.

 

Grateful Dead

Οι Grateful Dead είναι ο ορισμός της Αμερικάνικης Ψυχεδέλειας. Από το όνομα, τη μουσική, τα ρούχα έως και τον τρόπο ζωής. Αφού πέρασαν κάποιο διάστημα του 1964 μένοντας στην έπαυλη του συγγραφέα Ken Kesey στην La Honda (όπου φιλοξενούνταν και άλλοι Merry Pranksters), στη συνέχεια δοκίμασαν να μείνουν όλοι μαζί στο σπίτι του Phil Lesh στο Palo Alto το 1965. Αυτό δεν ευδοκίμησε, αλλά τουλάχιστον εκεί βαπτίστηκαν (περισσότερα γι'αυτό σύντομα). Αφού επέστρεψαν στο San Franscisco, βρήκαν ένα κλειστό σπίτι στην περίφημη οδό Haight-Ashbury. Το μέρος τότε δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο, απλώς ήταν κατακλεισμένο από φοιτητές επειδή είχε χαμηλά ενοίκια. Από το 1966 και μετά όμως το San Franscisco και ιδιαίτερα ο συγκεκριμένος δρόμος μεταμορφώνεται. Συγγραφείς, μουσικοί, καλλιτέχνες και όλων των ειδών εκπρόσωποι της αντικουλτούρας των 60'ς συρρέουν προκειμένου να γίνουν κοινωνοί της επανάστασης που συνέβαινε. Κάπου τότε ήταν που ο Hunter S. Thompson την ονόμασε ...Hashbury. Πίσω στους Grateful Dead όμως και το κοινόβιο στο νούμερο 710 της οδού Haight Ashbury. Εκεί πέρασαν τα πρώτα πολύ δημιουργικά χρόνια τους, εκεί γεννήθηκαν τα πρώτα αριστουργήματά τους, εκεί σφυρηλατήθηκαν οι σχέσεις που τους έκαναν αχώριστους για τα επόμενα 50 χρόνια, εκεί έβρισκες συνεχώς μουσικούς από τη ντόπια σκηνή (Big Brother and the Holding Co., Jefferson Airplane, Quicksilver Messenger Service κλπ-βλ. πρώτη φωτό) σε ένα ατελείωτο τζαμάρισμα συνοδευόμενο από ναρκωτικά, σεξ και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς. To 1967 δέχτηκαν έφοδο από τα όργανα της τάξης και τα μέλη της μπάντας συνελήφθησαν για κατοχή κάνναβης. Την επόμενη χρονιά κάλεσαν δημοσιογράφους στο σπίτι, εξήγησαν δημόσια γιατί θα έπρεπε να είναι ελεύθερη η χρήση της (για την ιστορία νομιμοποιήθηκε στην πολιτεία της California το...2016) και μετά από κάποιες βδομάδες το άδειασαν. Έως και σήμερα η οικία στο νούμερο 710 της Haight Ashbury αποτελεί τη Μέκκα των Deadheads. 

 

Allman Brothers Band

Γέννημα θρέμα του αμερικάνικου Νότου, οι Allman Brothers Band δημιουργήθηκαν στο Jacksonville της Florida από τους Duane και Gregg Allman και σύντομα προστέθηκαν και οι υπόλοιποι τέσσερις, δηλαδή οι Dickey Betts, Butch Trucks, Berry Oakley και Jai Johanny "Jaimoe" Johanson για να σχηματίσουν το πρώτο ιστορικό line-up της μπάντας. Πολύ γρήγορα μετακόμισαν στο "Big House" που βρισκόταν στο Macon της Georgia. Το αρκετά ευρύχωρο σπίτι, που νοικιάστηκε αρχικά από τον Berry και τη γυναίκα του, τους έδινε την απαραίτητη ησυχία για να δουλέψουν το υλικό τους, το μεγάλο χώρο για να ζούν και οι οικογένειές τους μαζί, αλλά ήταν δίπλα και σε στέκια της μπάντας όπως το Studio της Capricorn από την οποία κυκλοφόρησαν οι πρώτες δουλειές τους και το εστιατόριο H&H όπου τους άρεσε να τρώνε. Δυστυχώς το μέλλον της μπάντας αποδείχτηκε ζοφερό, καθώς πρώτος ο Duane και ύστερα ο Berry σκοτώθηκαν σε ατυχήματα με τις μοτοσυκλετες τους και έτσι ανακόπηκε η εξαιρετική μουσική πορεία του σχήματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διακοπεί και η συγκατοίκοιση των υπολοίπων, οι οποίοι συνέχισαν βέβαια να παράγουν πολύ καλή μουσική. Σήμερα το Big House λειτουργεί ως μουσείο της ιστορίας των Allmans , ενώ πρόσφατα ηχογράφησαν εκεί το δεύτερο δίσκο τους οι SIMO (με τον κιθαρίστα τους να παίζει με τη Les Paul του Duane). Έχει επίσης πολύ ενδιαφέρουσα σελίδα στο FB, οπού ανεβαίνουν διάφορα καλούδια σχετικά με την ιστορία των ABB. Από το πρώτο line up της μπάντας εν ζωή βρίσκονται μόνο οι Dickey Betts και Jaimoe.

 

Sun Ra Arkestra

Τί να πρώτοπεί κανείς για τη ζωή και τα έργα του Sun Ra  και της περίφημης ορχήστρας του. Εδώ και 60 περίπου χρόνια (συνεχίζουν και μετά το θάνατο του Sun Ra το 1990, υπό τη διεύθυνση αρχικά του John Gilmore και ύστερα του Marshall Allen) προσφέρουν ανεπανάληπτη μουσική μαγεία και live εμφανίσεις που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό, καθώς εκτός από μουσική περιέχουν προβολές, χορευτικά και ό,τι άλλο ζωντανό θέαμα μπορεί να φανταστεί κανείς. Όταν η μπάντα έφυγε από τη Νέα Υόρκη και εγκαταστάθηκε στη Philadelphia το 1968, o Allen πούλησε στη μπάντα (έναντι ενός δολλαρίου!!) ένα σπίτι που είχε ο πατέρας του, προκειμένου να μένουν όλοι μαζί και να παίζουν μουσική ανενόχλητοι. Το σπίτι της οδού Morton ήταν ορμητήριο της μπάντας για πολλά χρόνια και σημειωτέον, πέρα από κάποια παράπονα για τη φασαρία από τις πρόβες, τα πήγαιναν πολύ καλά με τους γείτονες.  Ο Marshall Allen μένει ακόμα εκεί και ο χώρος λειτουργεί και σαν μουσείο με κάθε είδους έκθεμα που αφορά τον Sun Ra.

 

 

YaHoWa 13

Για να χαρακτηρίσουμε τους YaHoWa 13 μάλλον πρώτα θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε τον ορισμό "αίρεση" και δευτερευόντως τον ορισμό "μπάντα". Ο Father Yod (κατά κόσμον Jim Baker),  λοιπόν γύρω στα τέλη των 60's έφτιαξε μία σέχτα, την Source Family, της οποίας ήταν ηγέτης και πνευματικός καθοδηγητής. Eκμεταλλευόμενοι τα κέρδη του vegetarian εστιατορίου του, αγόρασαν ένα σπίτι στους λόφους του Hollywood, όπου μετέφεραν το κοινόβιό τους. Αρχικά, στόχος των 150(!!) και πλέον μελών του ήταν να προάγουν ένα υγιεινό τρόπο ζωής, με αυστηρά χορτοφαγική διατροφή, καθημερινή άσκηση, διαλογισμό κλπ. Στη συνέχεια, στις αρχές της δεκαετίας του '70, κάποια μέλη της Source Family έφτιαξαν ένα στούντιο στο γκαράζ της έπαυλης και άρχισαν να παίζουν και να ηχογραφούν μουσική (αυστηρά μεταξύ 3-6 π.μ., ανάμεσα στις ασκήσεις διαλογισμού τους!), με τον Father Yod να παρέχει φωνητικά και στίχους σχετικούς με τις πνευματικές αναζητήσεις της ομάδας. Οι Yahowa 13, ηχογραφούσαν, σχεδίαζαν, τύπωναν και διέθεταν μόνοι τους τους δίσκους τους, οι οποίοι σημειωτέον ηχογραφούνταν πάντα one take. Το 1974, πούλησαν το σπίτι στο Holywοοd και μετακόμισαν ομαδικά στη Hawai, όπου ένα χρόνο αργότερα και μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια να κάνει παραπέντε, o Father Yod (ή αλλιώς Yahowa όπως ονομαζόταν τότε) τραυματίζεται θανάσιμα. Η μπάντα (κυρίως με διαφορετικά ονόματα-σχετικά πάντα με το μήνυμα του Baker) συνέχισε να κάνει κάποιες εμφανίσεις και να δημοσιεύει υλικό από τα τζαμαρίσματά της, ενώ το 2012 κυκλοφόρησε το ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ "The Source Family". Μία γέυση από τον ακατέργαστο ήχο των Yahowa 13 μπορούμε να πάρουμε εδώ

 

Ammon Duul

Από τα σημαντικότερα σχήματα του επονομαζόμενου kraut rock, οι γερμανοί Amon Duul ξεπήδησαν μέσα από την ομώνυμη κομμούνα το 1967 στο Μόναχο. Είχαν πολύ στενές σχέσεις με την ιστορική Κομμούνα Ι του Βερολίνου και αξιοσημείωτο είναι ότι από τις τάξεις της πέρασαν και μετέπειτα μέλη της αντάρτικης οργάνωσης Rote Arme Fraktion (γνωστή και ως Baader-Meinhof). Η κύρια δραστηριότητα των/της Amon Duul ήταν φυσικά η μουσική αλλά και διάφορα δρώμενα που είχαν σχέση με τις τέχνες και το αναρχικό/αντιφασιστικό κίνημα. Αρχικά, όπως αναφέρει και η ανακοίνωση που εξέδωσε η κολλεκτίβα, "ο οποιοσδήποτε θέλει να εκφραστεί μουσικά και ριζοσπαστικά, είναι ελεύθερος να γίνει μέλος μας". Το γεγονός αυτό, ενώ είχε ως αποτέλεσμα κάποιες πολύ καλές στιγμές, ξένισε κάποια μέλη που σταδιακά άρχισαν να απομακρύνονται. Τελικά αποχώρησαν και με την προσθήκη κάποιων νέων μουσικών δημιούργησαν τους Amon Duul II, οι οποίοι είναι και αυτοί που τελικά έμειναν στην ιστορία με την εξαιρετική δουλειά τους από το 1969 όταν ντεμπούταραν με το "Phallus Dei", μέχρι τις αρχές του 1980 όταν και έπαυσε προσωρινώς η δραστηριοτητά τους. Τα 5 πρώτα άλμπουμ τους (προσωπικά ξεχωρίζω το "Yeti") είναι πραγματικά αριστουργήματα του προοδευτικού ροκ, όπου ακουστικές κιθάρες συμπράτουν αρμονικά με fuzzαριστές ηλεκτρικές, καταιγιστικά τύμπανα, σκοτεινές αφηγήσεις και την καθηλωτική φωνή της Renate Knaup. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι (οι κακές γλώσσες λένε για να καρπωθούν την επιτυχία των ΙΙ) οι Amon Duul (μπέρδεμα;;) ξεκίνησαν να εκδίδουν κάποιες δουλειές τους γύρω στα τέλη των 70's.

Check

 

Gong

Οι Gong γεννήθηκαν στο μυαλό του Daevid Allen όταν (ως μέλος των Soft Machine ακόμα) του αρνήθηκε η είσοδος στη Αγγλία (φήμες λένε ότι αντί να έχει στο διαβατήριο του τη φωτογραφία του, είχε κολλήσει μία του Βούδα) και τελικά βρέθηκε στη Γαλλία. Αφού κυκλοφόρησαν το δίσκο Magick Brother ως Gong και το Banana Moon ως δίσκο υπό το όνομα του Allen, όπου συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο Robert Wyatt και η Maggie Bell των Stone The Crows, εγκαταστάθηκαν σε μία έπαυλη στο Sens, 120 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Παρισίου. Σύντομα προσήλθαν οι Steve Hillage, Didier "Bloomdido Bad De Grase" Malherbe, Tim Blake και Pierre Moerlen και το μαγικό line-up δημιουργήθηκε. Εκεί πήρε σάρκα και οστά η αριστουργηματική "Radio Gnome" τριλογία, δηλαδή οι δίσκοι "Flying Teapot", "Angel's Egg" και "You". Η καθημερινότητα στο κοινόβιο περιλάμβανε Yoga, κοινό μαγείρεμα, άφθονο σέξ και ακόμα περισσότερη μουσική. Σύμφωνα με τον Hillage οι μέρες που δουλεύαν τις ενορχηστρώσεις του "You" υπό την επήρρεια LSD ήταν από τις πιό δημιουργικές της ζωής του. Στα τέλη του 1974 η έπαυλη εγκαταλήφθηκε και η πιό περιπετειώδης -μουσικά- περίοδος των Gong έκλεισε σιγά σιγά τον κύκλο της. Μία γεύση από της ένδοξες ημέρες του Pavilion Du Hay μπορούμε να πάρουμε εδώ

 

Fela and the Afrika 70

Ο πατέρας του afrobeat Fela Kuti, με το που τελείωσε στις αρχές των 70's τον κύκλο του στην Αμερική, επέλεξε τη γενέτειρα του Lagos στη Νιγηρία για να στεγάσει την Kalakuta Republic. Ένα σπίτι που περιείχε στούντιο για πρόβες/ηχογραφήσεις φυσικά, δωρεάν ιατρείο (!!) και χώρους για να μένει η μπάντα και οι οικογένεια του. O Fela ονόμασε έτσι το μέρος από τη "Μαύρη Τρύπα της Καλκούτα", διαβόητη φυλακή στην Ινδία και φρόντισε να το κυρήξει ανεξάρτητο από τη νιγηριανό κράτος, με το οποίο βρισκόταν σε ανοιχτή σύγκρουση. Αν και φρόντιζε να το κάνει σαφές με κάθε ευκαιρία, το ποτήρι ξεχείλισε για τη Νιγηριανή Χούντα, όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος "Zombie" το 1977 και παρομοίαζε τους στρατιώτες με άβουλα όντα που απλώς ακολουθούν εντολές για να κάνουν το οτιδήποτε. Έτσι, στις 18 Φεβρουαρίου, οργανώθηκε συντονισμένη στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Kalakuta Republic. Το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Οι χώροι καταστρέφονται ολοσχερώς, οι μουσικοί και οι οικογένειες τους ξυλοκοπούνται και το δυστυχέστερο, η μητέρα του Fela (η οποία ήταν μία σημαντική μορφή της Αφρικανικής ιστορίας και ακτιβίστρια, βραβευμένη με βραβείο Λένιν), πετάχτηκε από το παράθυρο και έχασε τη ζωή της μετά από ένα χρόνο παραμονής σε κώμα. O Fela απάντησε αιχμηρά με το afrobeat αριστούρηγμα Coffin For Head of State. Σήμερα το σπίτι όπου στεγαζόταν η Kalakuta Republic λειτουργεί ως μουσείο.

Η εισβολή στην Kalakuta Republic

Συνάντηση κορυφής. Fela και Ginger Baker

 

Goat

Η πιό πρόσφατη κομμούνα που ξετρυπώσαμε είναι αυτή των Σοηδών Goat. Ντεμπούταραν με το δίσκο "World Music" το 2012 και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει άλλα 2 studio LP's. Σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενά τους (καθώς προτιμούν να διατηρούν αρκετά χαμηλό προφίλ), προέρχονται από το χωριό  Korpilombo, μία κοινότητα που ειδικέυεται στη μουσική αλλά και σε διάφορες τελετές. Σε συνεντέυξεις τους, έχουν δηλώσει ότι συνθέτουν και ηχογραφούν όλοι μαζί (προτιμώντας νύχτες με φεγγάρι και εξασκώντας ταυτόχρονα διάφορα voodoo κόλπα) και όταν λένε όλοι μαζί, εννοούν ακόμα και οι γηρεότεροι της ομάδας οι οποίοι είναι ενεργοί μουσικά εδώ και 40 χρόνια. Στις συναυλίες πάντως, εκτός από έναν σταθερό πυρήνα 2-3 μουσικών, οι υπόλοιποι εναλάσσονται ανάλογα με το ποιός από τη "δεξαμένή" είναι διαθέσιμος. Όπως και να 'χει, καθώς λίγα πράγματα είναι γνωστά, η μουσική τους επηρρεασμένη από διάφορους παγκόσμιους ήχους και μπλεγμένη άριστα με το rock, είναι καταιγιστική  και σε αφήνει με το σαγόνι στο πάτωμα. Όπως και το στιχουργικό μήνυμά τους. Join the Cult!

Check

Space Kouk