Κολεξιον Μουφα #4 - Elton John

 


Ένα από τα ατυχή χαρακτηριστικά πολλών και διάφορων συγκροτημάτων και καλλιτεχνών της δεκαετίας του 70, και όχι μόνο, είναι και η πλήρης αδιαφορία για τους στίχοι του τραγουδιού ή τέλος πάντων τα πάρα πολλά φάλτσα και ζαβαρακατρανέμια. Έτσι έχουμε περιπτώσεις γνωστών, φραγκάτων και γενικώς κυριλέ καλλιτεχνών, να μας τραγουδάνε πολύ...μα πολύ άγριους στοίχους. Μιλάμε για πάρα πάρα πολύ κακά παιδιά που κερνάνε ντεμέκ μαγκιά και τσαμπουκά με τη νταμιτζάνα.

Θα δούμε πολλά τέτοια παραδέιγματα στη Κολεξιόν Μούφα.

'Οσο περίεργο και να σας φένεται εκ πρώτης όψεως, ξεκινάμε με τον Σερ Έλτον Τζον και το υπερτεράστιο χιτ του "Saturday Night's Alright for Fighting" από τον καλύτερο δίσκο του καλλιτέχνη Goodbye Yellow Brick Road του 1973.

Για να δούμε τους στίχοι:

It's getting late, have you seen my mates?
Ma, tell me when the boys get here
It's seven o'clock and I wanna rock
Wanna get a belly full of beer
My old man's drunker than a barrel full of monkeys
And my old lady, she don't care
My sister looks cute in her braces and boots
A handful of grease in her hair

Oh, don't give us none of your aggravation
We had it with your discipline
Oh, Saturday night's alright for fighting
Get a little action in
Get about as oiled as a diesel train
Gonna set this dance alight
'Cause Saturday night's the night I like
Saturday night's alright, alright, alright, ooh

Well, they're packed pretty tight in here tonight
I'm looking for a dolly who'll see me right
I may use a little muscle to get what I need
I may sink a little drink and shout out, "She's with me!"
A couple of the sounds that I really like
Are the sounds of a switchblade and a motorbike
I'm a juvenile product of the working class
Whose best friend floats in the bottom of a glass

Oh, don't give us none of your aggravation
We had it with your discipline
Saturday night's alright for fighting
Get a little action in
Get about as oiled as a diesel train
Gonna set this dance alight
'Cause Saturday night's the night I like
Saturday night's alright, alright, alright, ooh


Και στα Ελληνικά:

Περνάει η ώρα, μήπως είδες τους κολλητούς μου;

Μάνα, πές μου όταν έρθουν

Είναι 7 η ώρα και θέλω να ροκάρω

Γουστάρω να γεμίσω τη κοιλιά μου με μπύρα

Ο γέρος μου είναι λιάρδα

Και η γριά μου δεν νοιάζεται

Η αδελφή μου φαίνεται γλυκούλα με τις τιράντες και τις μπότες της

Μια χούφτα γράσσο στα μαλλιά της

Α, δεν έχουμε όρεξη για τα νεύρα σου

Βαρεθήκαμε την πειθαρχία σου

Α, το Σαββατόβραδο είναι μια χαρά για τσαμπουκά

Για ν ανάψουνε τα αίματα

Λαδωμένος σα τραίνο

Θα βάλω φωτιά στη πίστα

Γιατί το Σαββατόβραδο είναι η βραδιά που γουστάρω

Το Σαββατόβραδο είναι εντάξει, εντάξει , εντάξει ουουου

 

Κοίτα να δεις, τίγκα στο κόσμο είναι σήμερα

Ψάχνω μια κουκλίτσα να στανιάρω

Μπορεί να βάλω μπρος και τα μούσκουλα άμα χρειαστεί για να πάρω αυτό που θέλω

Μπορεί να κατεβάσω κανά πιοτί και να φωνάξω “Η τύπισα είναι μαζί μου”

Η μουσικούλα που γουστάρω...

Είναι ο ήχος του στιλέτου μου και της μοτοσυκλέτας μου

Είμαι ένα νεανικό παράγωγο της εργατικής τάξης

Που ο καλύτερός του φίλος βρίσκεται στον πάτο του ποτηριού.

 

Σάββατο, Σάαα-ββατο, Σάββατο

 

Τους έγραψε λέει ο Έλτον εμπνεόμενος απ τα άγρια νεανικά του χρόνια και τους τσαμπουκάδες στην πάμπ της γειτονιάς του. Και εντάξει να πάω μπάσο, μιλάει για τους αμερικάνους ροκαμπιλάδες


ή τους ιγκλέζους ρόκερς


που βάζανε μισό κιλό μπριγιαντίνη ή και γράσσο στο μαλλί και τσαμπουκαλευόντανε οι πρώτοι με τα κολλεγιόπαιδα και οι δεύτεροι με τους Μόντηδες. Ταμάμ μέχρι δώθενες.

 

Έλα ντε όμως που το τραγούδι το έπαιζε το 74 λάιβε κάπως έτσι

 

 


Με καραφλίτσα, δασύτριχο στήθος φλοκάτη, κολάν ολόσωμο με καμπάνα και ασημένια στρας, και μια καταπληκτική περφόρμανς καρακιτσαριό να φαν' κι οι κότες.

Το άσμα είναι φυσικά ένα από τα χάιλάιτ των συναυλιών του και το τραγουδάει αβλεπί εδώ και 150 χρόνους. Άλλο ένα υπέροχο κοντσέρτο 

Ντυμένος Μπετόβεν.

Τρομερή ερμηνεία, τον ακούμε να τραγουδά για το στιλέτο, τη μηχανή του και πόσο γουστάρει τσαμπουκάδες το Σαββατόβραδο ενώ τρώει κομφετί, σερμπαντίνες και μπαλονάκια. Και όλα αυτά να συμβαίνουν ενώ τον σιγοντάρει η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Μελβούρνης κι ένας κιθαρίστας ξεχασμένο μέλος των Γιούροπ.

Ας μη παραβλέψουμε βέβαια το τέλος όπου όλη η πανύγηρις τραγδά : Σάαααββατο, Σάββατο, Σάααββατο...

Ένα λαμπρό παράδειγμα που οι μούφα στοίχοι δεν συμβαδίζουν με το ίματζ και το ποιόν του καλιτέχνη.

 

                                                                                                                                    Γιοκοζούνας


Comments

Post a Comment

Popular Posts