Mountains all around me
Μιας και αυτές τις παράξενες μέρες του lockdown ο λόφος του Λυκαβηττού μου κρατάει την καλύτερη παρέα, είπα να μαζέψω 7 κομμάτια που αναφέρονται σε βουνά.
I never asked to be your mountain - Tim Buckley (Goodbye and Hello, 1967)
Ακουστική κιθάρα, καταιγιστικά κρουστά , βιμπράφωνο και αυτή η Φωνή. Το ερωτικού περιεχομένου κομμάτι του Tim περιγράφει τη σχέση του με τη Mary Gaulbert που ήταν φρεσκοδιαλυμένη ("flying pisces sales for time"-ιχθύς ήταν το ζώδιo της), περιέχει αναφορές στον νεογέννητο Jeff ("And tells me of my child Wrapped in bitter tales and heartache He begs for just a smile"). Kαι κάπως μεταφυσικά θα λέγαμε σχεδόν προβλέπει το θάνατο του γιού του 30 χρόνια αργότερα ("Ι'm drowning back to you I can't swim your waters"). Αναφορές στο συγκεκριμένο κομμάτι συναντάμε στο ακυκλοφόρητο "River of Dope" του Jeff. Παραθέτω τα δύο τετράστιχα για οποιαδήποτε σύγκριση:
"Yes,
you can drink my lies
If first you read my eyes
Each one is titled
'I'm drowning back to you'"
"Look
into my eyes and you'll see
That I flow with the river
And I'm a slave to his song
And I will drown forever where so many have gone"
Το βουνό εδώ ως : Ένα μέρος για να νιώσεις ασφαλής. Αυτό που δεν ήταν ο Tim αυτήν την περίοδο δηλαδή.
At the Mountains of Madness - H.P. Lovecraft (H.P. Lovecraft II ,1968)
Όπως δηλώνει το όνομα της, το μεγαλύτερος μέρος των στίχων της μπάντας αφορά το έργο του επιδραστικότατου συγγραφέα του φανταστικού. Το συγκεκριμένο κομμάτι αναφέρεται στις παράξενες ιστορίες του βιβλίου "Στα βουνά της τρέλας" (1936).
Το βουνό εδώ ως : Μέρος που ζούν παράξενα όντα και συμβαίνουν μυστήρια πράγματα.
Black Mountain Side - Led Zeppelin (Led Zeppelin I , 1969)
Ο Page με την κιθάρα του και ο Viram Jasani στην τάμπλα σκηνοθετούν
ένα σκοτεινό instrumental , πιθανότατα εμπνευσμένο από τον J.R. Tolkien.
Όπως επίσης και από την εκτέλεση του Bert Jansch στο κομμάτι "Black Waterside". O συγγραφέας
William S. Burroughs ,
αφού άκουσε το Led Zeppelin I, πρότεινε στον Page
να επισκεφτεί το Μαρόκο ( μέρος που γνώριζε πολύ καλά αφού έμεινε στην Ταγγέρη)
προκειμένου να ακούσει τους ντόπιους ήχους και να πειραματιστεί με αυτούς στις
συνθέσεις του.
Το βουνό εδώ ως : Πηγή φωτός αλλά και σκοταδιού. Μαζί δεν πάνε αυτά εξ'άλλου;
Mountains of the moon - Grateful Dead (Aoxomoxoa,1969)
Το κομμάτι που κλείνει την πρώτη πλευρά του δίσκου γράφτηκε από τους Jerry Garcia (μουσική) και Robert Hunter (στίχοι), ένα δίδυμο υπεύθυνο για πολλά εξαιρετικά κομμάτια των Dead. Ένα από τα αγαπημένα κομμάτια του Garcia, τον οποίον συνοδεύουν ο Phil Lesh στο μπάσο και ο Tom Constanten στο hapsichord. Οι στίχοι του Hunter είναι ιδιαίτερα ψυχεδελικοί (JG :"His work was starting to get very far out, even for Deadheads") και κάποιες ενδιαφέρουσες αναλύσεις μπορούμε να διαβάσουμε εδώ
Το βουνό εδώ ως : Ένα μέρος που συνδέονται το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και τα πάντα μπορούν να συμβούν.
Mountain Jam - Allman Brothers (Eat a Peach, 1972)
Αν αυθαίρετα φτιάξουμε μία κατηγορία "μπάντα που να ειδικεύεται στα jams" τότε οι κ. Duane και Gregg Allman, Dickey Betts, Berry Oakley, Butch Trucks και Jai Johanny "Jaimoe Johanson" μάλλον θα έβγαιναν πρώτοι με ευκολία (οι μόνοι που θα τους κόντραραν ισάξια θα ήταν η ακριβώς αποπάνω μπάντα). Το κομμάτι που καταλαμβάνει τις πλευρές 2 και 4 του original βινυλίου τους βρίσκει στα καλύτερά τους. Ηχογραφημένο τις ίδιες μέρες με το "At Fillmore East", ξεκινούν με μία αναφορά στο "There is a Mountain" του Donovan και η συνέχεια είναι εκστατική με ανεπανάληπτα solos από όλους τους μουσικούς και φοβερή επί σκηνής επικοινωνία. Προσωπικά , αν και δε μπορώ να ξεχωρίσω κανέναν από τους 6, θα επιστήσω την προσοχή στο παίξιμο των δύο drummers της μπάντας, που όπως οι Rhythmic Devils (του νο.2 στη λίστα που λέγαμε) πραγματικά γίνονται ένα σώμα και φτιάχνουν ένα συμπαγέστατο groove. They don't make 'em like this anymore.
υ.γ. Κρίμα που ο Duane δεν έζησε για να πιάσει το δίσκο στα χέρια του.
Το βουνό εδώ ως : Ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης
Mountains - Socrates (Phos, 1976 / Waiting for something, 1980)
Αρχικά ηχογραφημένο στον δίσκο Φώς, αλλά η γνωστότερη (και καλύτερη-κατά την ταπεινή μου άποψη) εκτέλεση βρίσκεται στο Waiting for Something. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι δύο ηχογραφήσεις έχουν ανάποδη δομή. Η πρώτη ξεκινάει με το "θέμα" και τα φωνητικά και τη σκυτάλη παίρνουν ύστερα οι αυτοσχεδιασμοί. Στο Waiting for something συμβαίνει το αντίστροφο. Όπως και νάχει, ο Γιάννης Σπάθας, μιλάει με τις βουνοκορυφές με την κιθάρα του και τις φανταστικές μελωδίες που κινούνται σε ηπειρώτικους δρόμους. Την πρώτη ηχογράφηση εμπλουτίζει με τα μαγικά πλήκτρα του ο Βαγγέλης Παπαθανασίου
Το βουνό εδώ ως : Σύμβολο ελευθερίας
Das Lied von den hohen Bergen- Popol Vuh (Herz aus Glass OST,1977)
Ο τίτλος σημαίνει "Το τραγούδι των ψηλών βουνών" και πρωτοεμφανίστηκε στο soundtrack που έγραψε η γερμανική μπάντα για την ταινία του συμπατριώτη τους Werner Herzog "Herz aus Glass " (μτφ. "Καρδιά από γυαλί"). Οι Popol Vuh είχαν αρχίσει να πειραματίζονται από καιρό με διάφορα όργανα όπως το sitar, η τάμπλα κλπ και το αποτέλεσμα είναι υπνωτιστικό. Η δε ταινία . . .σε ταξιδεύει με τον τρόπο της.
Το βουνό εδώ ως : Μέσο επικοινωνίας με το "εκεί έξω"
Για το τέλος, ας σημειώσουμε ότι τα βουνά είναι εκεί για όλους μας, να τα περπατήσουμε, να κοιμηθούμε κάτω από τα δέντρα τους, να τα μυρίσουμε , να χαζεύουμε την αιώνια ομορφιά τους. Αλλά πρέπει να τα σεβόμαστε και σίγουρα να θυμόμαστε ότι ήταν εκεί πολύ πριν από μας και σίγουρα θα είναι εκεί για πολύυυ πολύ καιρό μετά από μας. Και σίγουρα δε θα πρέπει να τα γεμίσουμε αιολικά πάρκα😉
Comments
Post a Comment